31.10.14 Phillip Island

Dinsdag avond, 21 oktober. Jonathan en ik hadden ons net op de bank gevestigd met een film als er onverwachts op de deur wordt geklopt. Ik spring op om de deur open te doen, maar Simon is vanuit zijn slaapkamer sneller. Tami staat voor de deur. In een oogopslag is te zien dat ze moe is. Wat uiteraard niet zo gek is, want ik weet zij is druk met de voorbereidingen voor haar drie weekse vakantie naar de Filipijnen. De nieuwsgierigheid borrelt in mij naar boven. Met een glimlach op haar gezicht overhandigd ze zonder iets te zeggen haar auto sleutel aan Simon. Hier, deze kunnen jullie drie aankomende weken wel gebruiken. Ik ben toch het land uit. Mijn mond valt open. Krijgen wij nou echt een auto te leen? Waaaah, ik ben helemaal in de wolken van blijdschap. Een auto betekend in een stad als Melbourne een groot gemak. Als voorbeeld: het reizen naar de TeamNight van Hillsong kost ons met het openbaar vervoer ongeveer 70 minuten (lopen, bus, trein, tram en weer lopen. Met de auto duurt deze reis ongeveer 15 minuten.
Een wereld gaat voor ons open, want nu kunnen Jonathan en ik iets bezoeken wat niet dichtbij is. Dus waar ga je uiteraard heen als je een auto hebt? Naar Phillip Island!!

Phillip Island is een klein eiland (26 kilometer lang en 9 kilometer breed) dat op 1,5 uur rijden ten zuidoosten van Melbourne ligt. Op dit eiland wonen er ongeveer 7000 mensen en staat bekend om zijn prachtige stranden en wildlife parken. In de zomer zijn op dit eiland dan ook veel toeristen te vinden.

Een week later stappen Jonathan en ik ’s ochtends in de auto. Het rijden aan de linker kant van de weg hadden wij eerder die week al een paar keer uitgeprobeerd en begint ons steeds beter af te gaan. De eerste keer links rijden is een rare ervaring. Alsof iedereen de verkeersregels is vergeten. Ook is het wennen aan de bediening van het knipperlicht. Deze zit nu op de plek van de ruitenwissers en andersom. Uit automatiek zette ik bij de eerste bocht natuurlijk mijn ruitenwissers aan i.p.v. mijn knipperlicht.

Het eerste stuk van de reis naar Phillip Island is het meest spannend. Het drukke verkeer in de stad vraagt veel aandacht. Ineens komen Jonathan en ik erachter dat onze weg is overgegaan in een tolweg. Wij wisten niet zeker of wij daar wel een licentie voor hadden. Lang leven internet op mijn mobiele telefoon, want ik kon even snel opzoeken dat het mogelijk is om achteraf een dagpas te kopen voor de tolweg. Gelukkig is Melbourne voorbereid op Europeanen als ons, want het achteraf kopen van een dagpas was mogelijk.

Phillip Island is vanaf het vaste land te bereiken via een brug tussen de plaatsen San Remo en Newhaven. Na 1,5 uur rijden komen wij aan in San Remo, een klein vissersdorpje. Wat een verschil met de stad. In 1,5 uur is ons uitzicht geheel verandert van flatgebouwen naar kleine winkeltjes, zon, strand en veel water. De zon schittert in het lichtblauwe water van Phillips bay, de pelikanen zwemmen ongeïntimideerd in de baai en de meeuwen genieten van het eten die toeristen op de strand banken achter laten. In San Remo stoppen Jonathan en ik voor een kop chocomel en een broodje, gevolgd door een (korte) strandwandeling.

Aan het strand leren Jonathan en ik dat Aboriginals (de Bunurong stam) de eerste bewoners van Phillip Island waren. Zij leefden voornamelijk aan de noordkust (kust van Western Port). George Bass was in 1798 de eerste Europeaan die het eiland bezocht. Al snel volgden meer Europeanen die de jacht openden op de zeeleeuwen die zich op de eilanden in de Bass Strait en in de buurt van de Nobbies bevonden. In 1842 huurden de gebroeders McHaffie het hele eiland om hun schapen te laten grazen. In 1868/1869 moesten ze echter een groot deel van de grond afstaan omdat die bestemd was voor kolonisten. Veel bewoners verlieten het eiland al weer snel; het viel blijkbaar niet mee om er iets te verbouwen en er was gebrek aan water. Phillip Island werd een stuk toegankelijker toen er vanaf 1878 regelmatig veerdiensten waren. De oude brug kon niet veel gewicht verdragen dus sinds de huidige brug er is (1971), heeft het eiland een sterke ontwikkeling doorgemaakt.

Na het verzamelen van informatie over het eiland en het hebben gemaakt van een paar prachtige foto’s stapten wij weer in onze kleine racewagen. Tijd om de oversteek naar het oo zo welkomme eiland te maken. Eenmaal op het eiland zien wij veel weide met eens in de 200 meter een klein en oud huisje wat meer open een zelfbouwproject lijkt dat op een huis. Desalniettemin hebben Jonathan en ik de tijd van ons leven. Ons eerste adres is het National Wildlife Park. Het park is de woonplaats van veel verschillende soorten Australisch wildlife. Waaronder kangaroo’s en koala’s! Na het kopen van een toegangskaartje, waarbij wij gratis een zakje voer kregen, lopen Jonathan en ik de kangaroo’s tegemoet. De beestjes zijn prachtig! De eerste soort die wij tegenkomen zijn pademelon’s, een klein soort kangaroo. Daarna zijn de emu’s, australian devils, Cassoway’s, wombats, walibies en nog vele andere dieren aan de beurt. Allemaal tam en opzoek naar het eten dat wij in ons hand hielden.
Een super dag in het Wildlife park met als resultaat mooie foto’s. Op ons weg naar buiten komen wij een mevrouw tegen. Ze heeft een bolletje van doeken vast en zegt tegen ons dat wij deze bol wel interessant zullen vinden. In de bol met doeken blijkt een jonge possom te zitten, die uit de boom is gevallen. Ze brengt het beestje naar het natuurpark. Op weg naar buiten vraagt ze naar onze plannen op het eiland. Ze biedt aan om ons naar een van de mooiste plekjes van het eiland te brengen. Hier zeggen Jonathan en ik natuurlijk geen nee tegen!

Na 10 minuten rijden stopt ze langs de kant van de weg. Waarbij wij gelijk zien waar ze het over heeft. Over de rand van de duinen zien wij de zee. Het water is lichtblauw en het uitzicht is geweldig. Hier nemen wij afscheid van onze gids, waarbij wij onze auto parkeren en een strandwandeling gaan maken. De golven slaan hoog op tegen de rotsen in het water. Wat natuurlijk nog mooiere foto’s oplevert. Jonathan en ik zijn tot zonsondergang gebleven op het eiland. Kortom wij hebben een prachtige dag gehad.